آشفتگی های نیمه شب

هجمه های فکری یک سورئالیست

آشفتگی های نیمه شب

هجمه های فکری یک سورئالیست

یک دهه و چندی وبلاگ نویسی

رفتم سری بزنم به وبلاگ یکی از دوستان قدیمیم توی وبلاگستان. مدتها بود که نرفته بودم توی وبلاگش. ازون وبلاگ نویسای عهد عتیق. آخرین پستش مربوط بود به چندین ماه پیش. نگاهی به لینکدونیه وبلاگش توجهم رو به خودش جلب کرد. تقریبا هیچ کسی از پارسال هم نمونده. چه برسه به سالهای گذشته. دوستی های خاطره انگیز. رفاقت های پرفراز و فرود. رابطه های مجازی و بعضا عشقی  کمابیش پرتنش. وبلاگ های پربازدید و خواننده. پست های پرمخاطب. نظرات مخالف و هیجان خوندن کامنت ها.  گذشته ها گذشت. فقط موند یادگاری هاش. چی شد که به اینجا رسیدم و به اینجا رسیدیم؟ دارم به گذشته فکر میکنم. قبلترها. حدود یک دهه پیش ازین و شاید 15 سال قبلتر که وبلاگ نویسی رو شروع کردم.  هنوز شبکه های هوشمند موبایلی نیومده بودن و تنها راه ارتباطی  ما همون کارت اینترنت ها و دیال آپ های لاک پشتی زمان ناصرالدین شاهی بود. حالا همون شده مایه ی حسرت. کی فکرش رو میکرد وبلاگ نویسی بشه جزوی از  خاطرات و زندگیم. نوشتن توی این صفحه ی مجازی خیلی فرق میکنه با نوشتن در صفحات مجازیه دیگه. درک میکنین که چی میگم. برای من وبلاگ نویسی شده کسپول اکسیژنی که بهم وصل کردن تا زنده بمونم.  از دوران یاهومسنجر گرفته تا فیس بوک و اینستاگرام و لاین و واتس آپ و وایبر و تلگرام و .... همه اومدن و از مد افتادن و از هیجان خالی شدن و متروک. اما وبلاگ لعنتی رو نمیشه کنار گذاشت. حتی اگه مخاطبهای چندهزار نفری و کامنتدونیه شلوغ و آن چنانی نداشته باشم مثل گذشته. از دورانی که یادم میاد. با نوشته ها بوده که ارتباط برقرار کردم و بهترین دوستان مجازیم هم وبلاگ نویس بودن و هستن و خواهند بود.

نظرات 22 + ارسال نظر
معصومه دوشنبه 15 خرداد 1396 ساعت 14:52

چرا نمینویسید دیگه؟؟؟

سعی میکنم بنویسم

هستی دوشنبه 25 بهمن 1395 ساعت 08:14 http://hastina.tebyan.net/

دیگه اینجوریاس
کاریش نمیشه کرد

زن کویر یکشنبه 24 بهمن 1395 ساعت 13:30 http://zanekavirrr.blogfa.com

جانا سخن از زبان ما می گویی

ف میم دوشنبه 6 دی 1395 ساعت 23:40 http://1-3-5.blogfa.com

اینجا رو‌دوست دارم بخاطر نوشته هایی که آدمو‌میبره تو‌مالیخولیا و یجور منگی دلنشین.
ولی خیلی وقته خبری ازون نوشته ها نیست...

معصومه چهارشنبه 24 شهریور 1395 ساعت 13:49 http://hasbehaalichand.blogfa.com

سه ماه بیشتره که کپسول اکسیژن بهتون وصل نیستا
حواستون هست
اخرین نوشته شمام ماله سه ماه و نیم بیشتر قبله...

شاید مردم حواسم نیست...

คຖē Şhērlฯ یکشنبه 3 مرداد 1395 ساعت 13:14 http://WWW.TALKHSHODAM.BLOG.IR

اصن یه حس خوبیه حرفای ادم مخاطب داشته باشه

نگین پنج‌شنبه 17 تیر 1395 ساعت 18:57 http://alonegirlinsky.blog.ir/

ارامشی که اینجا میده رو کسی جز خود بلاگرا نمیفهمن!
ولی خب الان هیچی و هیچکی سر جاش نیست

فاءزه پنج‌شنبه 17 تیر 1395 ساعت 00:51

آرزومه که روزی وبلاگ نویس ماهری مث امثال شما بشم.

خورشید پنج‌شنبه 10 تیر 1395 ساعت 14:15

مثل خونه ی مامان بزرگه..
هر وقت که زرق و برق دنیای هیجان انگیز بیرون خسته مون کرد..
دلمونو خوش کردیم به چاردیواری مهربون وبلاگ..

مهدی ایکس پنج‌شنبه 10 تیر 1395 ساعت 01:49 http://www.mahdix.ir

هنوزم حس عجیبی میده :-)
عالیه !! من راستش اینستاگرام و تلگرام رو پاک کردم ! برگشتم اینجا !
خداروشکر بیان هنوز حس قدیم و میده با آدماش ! یاهومسنجر :))
هیییییی روزگاررررررررر

هاتف چهارشنبه 9 تیر 1395 ساعت 00:52 http://hatefblog.in

انگار من این پست رو نوشتم
تو این ده یازده سال خیلی چیز ها تغییر کرد ..
خیلی ها رفتن ..
و خیلی کم ها موندن ..
پست قشنگی بود .. به یاد گذشته شمعی روشن می کنیم ..

آقای سر به هوا ... سه‌شنبه 8 تیر 1395 ساعت 16:47 http://mardebarani.ir/

چقدر حس این نوشته خوب بود .
هیچ کجا برای من آرامش نوشتن توی این وبلاگ رو نداره و نخواهد داشت ! هیچ شبکه اجتماعیی نمیتونه جای لمس کلمات توی ارسال مطلب پنل وبلاگ رو بگیره ...
با اجازه این پست رو به خوندنی های بلاگم ضافه میکنم ...

نیلوفری سه‌شنبه 8 تیر 1395 ساعت 07:52 http://lilie.mihanblog.com

نه.. واقعا نمیشه کنار گذاشت.. دور نیست اون روزی که هر چیزی به اصل خودش برگرده..

آکولاد دوشنبه 7 تیر 1395 ساعت 13:05 http://akolad.blog.ir/

یادش به خیر ما که اون زمان وبلاگ نداشتیم ولی نوشته تون اون حس و حال رو آورد :/

Zahra پنج‌شنبه 27 خرداد 1395 ساعت 13:03 http://lenient.blogfa.com

بازگشت همه ی ما به سوی اینجاست …
باشد که رستگار شویم

رها جمعه 21 خرداد 1395 ساعت 00:39 http://vahumane.blogfa.com/

سلام زندگی م همیشه جوری بوده ک دوس نداشتم ب ی ثانیه قبل برگردم!!!ولی دلیل نمیشه ک دلم برای وبلاگی ها تنگ نشه

مهسااسلام چهارشنبه 19 خرداد 1395 ساعت 02:08 http://akharin-pok.blogfa.com

من هم به همین ها فکرمی کنم این روزها ...

فاطیما کیان یکشنبه 16 خرداد 1395 ساعت 22:11 http://minikin-bride.blog.ir/

ما هم دلمون برای سالهای خاص وبلاگ نویسی تنگ شده , حیف اون وبلاگ ها که یا حذف شدن یا فیلتر یا اینکه نویسنده وسط یک حرفی غیبش زد ...

گودول یکشنبه 2 خرداد 1395 ساعت 15:38

برای منم وبلاگ و آدمها و خاطراتش یه چیز دیگه است

یه آرامش عجیبی داره نوشتن اینجا

مترسک یکشنبه 2 خرداد 1395 ساعت 09:29 http://1matarsak.com/

تقصیر خودمونه؛ این شبکه‌های اجتماعی رو زیادی جدی گرفتیم و حواسمون به خاصیت «شبکه‌ای» و ضمناً «اجتماعی» بودنش نبود که «اجتماع» با هر «شبکه‌ای» حال کنه به اون جا حمله می‌کنه، خیلی هم زود دلش رو می‌زنه اما وبلاگ این جوری نیست، ثابته و در عین حال پویا؛ وبلاگامون رو باید بیش‌تر دریابیم؛ بیایم دوباره برگردیم به روزای خوش گذشته و با این‌جا مهربون‌تر باشیم...

برگردیم

ساقی شنبه 1 خرداد 1395 ساعت 09:54 http://saghism.blogsky.com

دقیقا میفهمم چی میگه.
منم وبلاگ نویسی رو با دایال آپ و پی سی شروع کردم.
ماکزیمم زمانی که ننوشتم فکر میکنم به ماه نرسه.
خیلی وقتا میرم بوکمارکهای قدیمی رو نگاه میکنم میبینم از حدود 6 7 سال پیش خیلیاشون یهو ننوشتن دیگه.

و این ننوشتن مثل مرگ میمونه. یاد رفتگان بخیر

گودول شنبه 1 خرداد 1395 ساعت 09:26

یاد باد...

یاد ایام گذشته

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد